Tuesday, May 11, 2010

chir-birr fRoM -बागमती ko tir

A song written -Capturing a Friends emotions
n an inner call telling me that something must be done bout it... yeah about BagmaTi..!!!!


बहन बिर्सेझै गरि
हिलो र फोहरमा लत्पति
बिस्तारै- बिस्तारै बढ्छौ तिमि
गन्तव्यले
आफूतिर ताने सरि

कथा यो तिम्रो हो
तर व्यथा काठमाडौँ को
तिम्रो अस्तित्व संग जोडिएका
बिकाशका अनगिन्ति कल्पनाहरु को

मेरो क्रोध,
मेरो क्रन्दन ,
मेरो स्वास ,
मेरो स्पन्दन,
देख्छु तिमीलाई तब बढदछ,
- हेर्छु दुर्गति मन कल्पिन्छ
किन भो किन!
किन भन किन!
किन भो तिम्रो त्यो गति
तिमि त थियौ का - ठ - मा - डौँ कि
निश्चल बागमती

हेर्दै तिमीलाई रसाउने हरेक नजरले
ओझेल हुनासाथ किन बिर्सन्छन ?
आफ्नै रछान तिम्लाई छ्याप्दा
नजर ति तिनका किन बिझ्दैनन ?

हे कान्तिपुरी अब पुग्यो भनिदेउ
यो अन्याय अब सहन्न भनिदेउ
जुन बागमती सलल तिम्रो जीवनधार बनि बगथिन
तिनैको प्राण आज बचाउन जगिदेउ


मेरो क्रोध,
मेरो क्रन्दन ,
मेरो स्वास ,
मेरो स्पन्दन,
देख्छु तिमीलाई तब बढदछ,
- हेर्छु सहनशीलता, मन विव्हल हुन्छ
किन आज पनि पखाल्छौ पाप यी
भैसक्यौ घृणित , अपहेलित , का - ठ - मा - डौँ कि
दुर्गन्धित बागमती

नदि थियौ , kantipur को मुटुमा बहने
मठ र मन्दिरले सजेका तटले मन लोभ्याउने
अन्तिम स्वास छोड्ने तीम्रा काख दैबिया थिए
हाम्रा कुकर्म पखाल्ने कन्चन जल आज आफै अपवित्र भए


मेरो क्रोध,
मेरो क्रन्दन ,
मेरो स्वास ,
मेरो स्पन्दन,
देख्छु तिमीलाई मन झन्झोडिन्छ ,
- आफ्नै कुकर्मको बोझले मन कुंडिन्छ
हरेक ले माया गरे फेरिन्थ्यो तिम्रो रुप
तिमि हुनेथ्यौ " बागमती नदि "
काठमाडौँको प्राण स्वरूप ,

तर आज :
हेर्छु दुर्गति मन कल्पिन्छ
किन भो तिम्रो त्यो गति
तिमि त थियौ का - ठ - मा - डौँ कि
निश्चल बागमती

Thursday, March 11, 2010

निशब्दता

निशब्दता जब भाका बन्छ ..
हरेक परेलिका रुझाई शब्द ..
बहनु नै त अब बुझाइको एक मात्र गती ..
भाव मै भेटिन्छन वाक्यको नियती ..
खुशी को झिल्मिलाहट ..
दु:ख को तिल्मिलाहट ..
अन्योल को ब्याकुल क्रन्दन ..
जिवन बुझाउने अनेक प्रविती ..।



आसु झर्छ .. अ-ह
मुटु दुख्छ .. आ-हा
अर्को पल मा फेरी
खित्का छुट्छ .. हा-हा

जिवन हो . यो ....
जिवन हो ।

निशब्दता को . यो ..
जिवन हो ।

मिठो सपना - बुन्छ
जिवन साथी - चुन्छ
धोका पाई---- फेरि
एकान्त मा रुन्छ


जिवन हो . यो ....
जिवन हो ।

निशब्दता को . यो ..
जिवन हो ।


निशब्दता जब भाका बन्छ
जिवन को अर्थ यसरि खुल्छ


सपना मै त अब, बाच्नुछ, जिवन लाई सम्झी ...
कल्पना मै अल्मलिन्छन मानिस छट्पटी ..
दु:ख को अर्थ खोजी
सुखको को बाटो रोजी
मन को भाव नयन ले खोली ..
मन्मनै नै आनन्द पाउने हो कि ....।

निशब्दता जब भाका बन्छ ..
हरेक परेलिका रुझाई शब्द ..


निशब्दता -श्श्श्श्श्श्श्श्श्श्श्श्श । । । । । (!)

Tuesday, February 23, 2010

arrogant चिरिबिरी

many wrote about stillness
many about the feeling caled love
many more about hate n dreadfulness
n millions about the pain engulfed.

what makes me remember n write about my life
is how feelingz made me still, titled me "a fool in love"
& the hatered that ozzes out of my veins
& overshadows the dullness brought by the pain.

when I think, how I "blinked", n how I froze-still in itz sight..
when I think, how I loved, n loved back was what I thought..
when I think, how easily betrayed, n how in my life hatered was brought..
when I think, how I changed, n how with pain izz the life I sought..

i'm glad i don't write on stillness of heart,
nor on love, nor pain, nor hate.
i write to set my soul free,metaphorically,
n to be ME, n kickstart my fate n my self-made destiny..

Bless the arrogant ME!!!

Monday, February 22, 2010

चिरिबिरी सोच - हरु

सुखको किरण छिर्दछ
मनको दैलो खोलि
लुक्न जान्छन दुखको बादल
उदासीनता पनि आखा छोपी

शुन्यता रहन्न अब
न त हुन्छ मन आक्रान्त
जब लालिमा चढ़छ क्षितिजमा
जीवन बन्दछ शान्त

आखा अगाडि लक्ष साधिन्छ
पाइला सर्छ नव दिशा तर्फ
" अब होश गरेस, नहटनु है "
मनको आवेश र उल्लाहस कह्न्छ

न अनायास नै बाटो बिराउनु
न त पथभ्रमित हुनु
न आखामा अज्ञानको पट्टि बाँधनु
न अरुलाई लडाउनु, न आफु डगमगाउनु

लक्ष : हर दिन नया आयाम रचेर
बाँच्नुको सार पहिल्याउनु
अन्तिम स्वास लिदा, बितेका दिन सम्झी
चरम आनन्दमा लोलुप्त हुनु

Monday, February 15, 2010

मिर्मिरे को चिरिबिरी


जब हुन्छ बिहानि
तब रुन्छ यो मन
चस्किन्छ यो छाती
बदलिन्छ धड्कन

मिर्मिरे मा
अनायास नै
आँशु आउछन
आँखा बाट ...

मिर्मिरे मा
अनायास नै
छचल्किन्छन
बह जती ....।

दिन ले बोलाई रहन्छ
यो मन मान्दैन हो ..
खुशी ले ढक्ढक्याउने
आश गर्दैन जो .. ।

मिर्मिरे मा
अनायास नै
शिरानी पनि
ब्यथा ले भिज्यो । ।

मिर्मिरे मा
अनायास नै
तुवाँलोले ....
जिवन लाई छोप्यो । ।

अधर काँपी रहेछन
लुक्दैछ हाँसो ..
भरिएका नयन ले
परेली नि झुक्यो .. । ।

मिर्मिरे मा
अनायास नै
आँशु आउछन
आँखा बाट ..। ।

मिर्मिरे मा
अनायास नै
छचल्किन्छन
बह जती ...

मि र्मि रे मा .......(!)
:)

for my valentine!

Up into the clouds again, my dreams are floating
it peeps down, n i look up again, merely gloating
the engulfing fear that away it flies..
         threatens me , with thunderous noise
            darkening the horizon, the dream seems to die.. 
              Pathetically! leaving me no choice.
.
When i step forward, i have no proclamations..
when i look back, i Had no obligations...
when try to focus, i have no motivations..
my life turned into just another " MisInTerPreTatioN"
.
then with a BANG! the reality hitz!
Dreams drop dead in the cruel deserted pit!
No more the wings that were spread so wild! 
i'm No more the Dreamer and No more a Child
i'm back to who i am and pray! 
Don't get me wrong.. it was just a damn ride in just another day,   
mopping and flushing the Dream away 
back i am to U - To STAY (!)
( don't kill me for writing this ... lolzzz....)

Friday, February 5, 2010

आधी अधुरी चरी

आधी अधुरो,
कुरै कुरा हो 
अन्तरङ्ग अनि भिन्नै चाहा हो ...
मैले नै आज इच्छ्याएको,
जिवित लाश को,
यो बेग्लै कथा हो ।


दृश्य हरु छरपस्टिएका
धमिलिंदै  आत्मालाई झंझोडिरहेका 
किन गल्छ, किन पोल्छ,
किन दुख्छ यो छाती,
खोक्रो भो भित्र, बाहिर, 
जिउनु छ साथी । ।


आबेगमा अएर मैले नै होला 
शायद सबैको मनलाई दुखाए ।
हाँस्नुको सट्टा अट्टाहले नै
उमंगलाई बिलौनामा पो पुर्‍याँए 


अब हेर्छु, यो जिउँदो लाश नै छ,
न भित्र नै क्यै , न बहिर नै क्यै छ ।
आत्मा बिहीन छ, 
शरिर छिण- छिण  छ,
मानिस नहुनु को 
पिडा हर दिन छ  ।  ..!)